تفاوت بین تترینگ و هات اسپات
بسیاری از گوشی های هوشمند دارای قابلیت هایی هستند که چند نفر می توانند از آنها استفاده می کنند. اشتراک گذاری به این شیوه از طریق تترینگ و هات اسپات انجام می شود. تترینگ و هات اسپات به کاربر اجازه می دهد تا از داده های تلفن همراه خود به عنوان نقطه کانونی برای اتصال به تلفن، تبلت یا کامپیوترهای دیگر استفاده کنند.
بیشتر گوشی های آندروید می توانند داده های تلفن همراه را از طریق برنامه Wi-Fi، بلوتوث یا USB با استفاده از برنامه تنظیمات به اشتراک بگذارند.
تمام پیکسل و برخی از تلفن های Nexus همچنین می توانند با استفاده از اعلان ها اطلاعات تلفن همراه را از طریق Wi-Fi به اشتراک بگذارند.
تکامل اینترنت موجب پیشرفت گستردهای در تواناییهایی بشر در زمینه‌ی انتقال اطلاعات در سراسر دنیا شده است.
ما میتوانیم با استفاده از تکنولوژی‌هایی از جمله ماهواره، کابل، سیمهای تلفن و وایرلس یا اتصالات موبایلی به اینترنت دسترسی داشته باشیم. تترینگ و هات اسپات، 2 راه اتصالی متفاوت هستند که میتوان برای متصل شدن به اینترنت از آنها بهره برد.
تترینگ چیست؟
تترینگ (Tethering) عمل دسترسی به اینترنت برای یک کامپیوتر یا دیوایس از طریق یک کامپیوتر دیگر یا موبایل به وسیلهی قابلیت شبکه سلولی است. تترینگ در واقع یعنی به اشتراکگذاری اتصال اینترنتی بین دیواسها. این کار را میتوان از طریق شبکهی بیسیم (وایفای)، بلوتوث، یا با اتصال فیزیکی به وسیلهی کابل (مثلا از طریق یو‌اس‌بی) انجام داد.
هات اسپات چیست؟
هات اسپاتها، نقاط دسترسی یا اکسس پوینتهایی هستند که معمولا در مکانهای عمومی برای دیوایسهایی مثل کامپیوتر یا موبایل دسترسی اینترنتی فراهم میآورند.
در واقع هات اسپاتها به مناطقی که اتصال اینترنتی در آنها در دسترس بوده و برد آن تا فاصلهی 30 متر از دستگاهی که هات اسپات میدهد باشد، برمیگردد. دستگاههایی مثل روترها، اسمارتفونها و همچنین کامپیوترها میتوانند به منزلهی هات اسپاتهای وایفای باشند.
هات اسپاتهای موبایلی تحت عنوان هاتاسپاتهای وایفای پرتابل نیز شناخته میشوند.
نگرانیهایی از بابت امنیت
تترینگ از طریق اتصال سیمی بیشک امنتر است چونکه هر دو دستگاه از طریق کابلهایی کوتاه بهم متصل شدهاند. از طرف دیگر اتصالاتی که از طریق هات اسپات برقرار میشوند شدیداً مستعد دستکاری و هکشدن هستند به همین دلیل توصیه میشود که از پسوردهای قوی و همچنین پروتکلهای امنیتی پیشرفته مانند WPA2 استفاده کنید. ابزارهایی که برای عملیات هک طراحی شدهاند به راحتی میتوانند وارد شبکههایی که از کدگذاری ضعیف مانند WEP یا WPA استفاده می‌کنند بشوند.
اتصال به وایفای هاتاسپاتهای عمومی امن نیست . چون یک هات اسپات برای اتصال نیاز به پسورد دارد به این معنا نیست که امن است . ترافیک آنلاینتان ممکن است جای دیگری تحت نظر باشد همچنین ریسک درز اطلاعات حساستان مانند یوزرنیم، پسوردهایی که برای لوگ‌این کردن استفاده میکنید یا شماره کارت اعتباریتان وجود دارد.
تفاوت بین تترینگ و هات اسپات
کاربران اغلب هات اسپات را به تترینگ سیمی ترجیح میدهند و استفاده از آن هم گسترده شده چرا که امروزه اغلب دستگاهها قابلیت وایفای دارند. هات اسپات بنظر سهل‌الاستفاده‌تر هم می‌رسد چرا که هم پرتابل است و هم لازم نیست برنامهی خاصی روی کامپیوتر یا دستگاههای دیگرتان نصب باشد. علاوه بر این به طور همزمان چند دستگاه میتوانند به اینترنت دسترسی پیدا کنند. در حالیکه از سوی دیگر ممکن است برای تترینگ به یک سری نرم افزار یا درایو احتیاج داشته باشید . با این حال تترینگ نسبتاً ارزان‌تر بوده و نسبت به هات‌اسپات پرتابل، باتری کمتری مصرف می‌کند.
استفاده از موبایلتان به عنوان هات اسپات وایفای کار بسیار سادهای است؛ فقط کافی است که این ویژگی را از قسمت تنظیمات روشن کنید. پس از آن یک نقطهی دسترسی وایفای درست مثل یک نقطهی دسترسی وایفای معمولی (مثلاً مودم) ظاهر خواهد شد که میتوانید به آن کانکت شوید. تنظیم این ویژگی حتی در ویندوز 10 هم آسان است.
منبع: دیجی رو